کسی راست انگار عشقم نیافتم،
عشقم را به باد سپردم، تا برآوَرَدَش سوی صبر،
بــــــــــاد عاشقش شد،
عشق، او را ترک گفت،
بر خاک فرو نشست،
در پناه جویی،
آب عاشقش شد، سر برآورد،
تـــــــا در برش گیرد،
خاک بر او پناه داد،
عشقم بر دل خـــــــــاک نشست،
ریشه دمانــــــد، قامت انداخت
سوی آسمان،
سوی ابر،
ســـــــوی جان،
...
ریشه در آب دماند،
برگ به رقص باد داد.
1388.11.26
سالار
تنها زمان است كه قادر به درک عظمت عشق است
پاسخحذف